Polskie radary przeciwlotnicze do modernizacji

Kontrakt zawarty 2 sierpnia 2019 r. przez wchodząca w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej warszawską spółkę PIT-RADWAR i Inspektorat Uzbrojenia obejmuje modernizację sześciu mobilnych stacji radiolokacyjnych NUR-21 oraz szkolenie personelu i pakiet logistyczny.

Umowa ma istotne znaczenie dla utrzymania sprawności technicznej sprzętu eksploatowanego przez Siły Zbrojne RP. Jest równocześnie przykładem możliwości, jakie oferuje  PIT-RADWAR na każdym etapie cyklu życia produktu: od określenia wymagań, przez produkcję, wsparcie logistyczne, serwis, aż po modernizację

Stacje radiolokacyjne NUR-21 zostały dostarczone polskim siłom zbrojnym w latach 1984-1990 w liczbie 33 egzemplarzy. Ze względu na posadowienie na podwoziu gąsienicowym SPG-1M, wykorzystującym wiele elementów układu napędowego czołgu T-72M, kierowane były do jednostek przeciwlotniczych wojsk lądowych. Przede wszystkim trafiły one do pododdziałów przeciwlotniczych jednostek zmechanizowanych i pancernych.

Podwozie SPG-1M opracowane przez OBRUM posiada lekkie opancerzenie, oraz integruje wszelkie systemy niezbędne do samodzielnego działania stacji radiolokacyjnej. Może ona zostać rozłożona i złożona w przeciągu kilku minut, zapewniając wykrywanie, śledzenie i identyfikację niskolecących celów powietrznych. Stacja pracuje w pasmie S, ma zasięg instrumentalny 100 km. Rozwinięciem stacji NUR-21 był NUR-22 Izabela na podwoziu kołowym Tatra 815 (stosowanym np. w haubicach samobieżnych wz. 77 Dana) który miał stać się jej następcą, jednak dostarczono jedynie 8 egzemplarzy w latach 1998-2003. Oba typy stacji radiolokacyjnych są eksploatowane równolegle i spełniają podobne zadania.