Turcja: System przeciwrakietowy w ramach kooperacji przemysłowej

W wywiadzie dla telewizji Al Haber premier Erdogan potwierdził oficjalnie, że zerwano trwające od ponad dwóch lat negocjacje z chińskim koncernem CPMIEC (China Precision Machinery Export-Import Corp.) na temat zakupu systemu rakietowego HQ-9. Rząd turecki zrezygnował z programu T-LORAMIDS i będzie poszukiwał innego rozwiązania, bazującego na możliwościach krajowego przemysłu.

W obecnej chwili produkujemy rakiety, ale ich zasięg nie jest na wymaganym poziomie. Powinien być znacznie większy. Czy poszukujemy „ataku” czy „obrony dalekiego zasięgu”? To jest główna kwestia. To właśnie obecnie rozważamy i chcemy aby było to rozwiązanie „narodowe” i „krajowe”.

Jak poinformował szef tureckiego rządu, Podsekretariat Przemysłu Zbrojeniowego w ministerstwie obrony (SSM – tur. Savunma Sanayii Müsteşarlığı) będzie pracować nad odpowiednim projektem, który może zostać zrealizowany we współpracy z Chinami lub Francją. Brana jest pod uwagę procedura przetargowa lub umowa międzyrządowa. Decyzja miała zapaść w powiązaniu ze szczytem G-20 w Antalii (15-16 listopada 2015).

Jest to potwierdzenie fiaska, trwających od jesieni 2013 roku, kiedy w atmosferze skandalu Turcy ogłosili zwycięstwo chińskiego systemu HQ-9 w wartym 3,44 mld dolarów programie T-LORAMIDS (Turkish Long Range Air and Missile Defense System). Pokonani w walce o kontrakt oferenci z Europy (EUROSAM z systemem SAMP-T) i USA (firmy Lockheed Martin i Raytheon oferujące system Patriot) silnie oprotestowali tą decyzję. Zostali zaproszeni do ponownego złożenia ofert, kontynuowano jednak rozmowy z przedstawicielami ChRL.

Wskazywano m.in. na brak możliwości zapewnienia interoperacyjności zestawu HQ-9 z systemami NATO i obawy o bezpieczeństwo kluczowych technologii Sojuszu. Poważny problem stanowiło też dość sztywne stanowisko chińskiego koncernu w sprawie dostępu do technologii. Jak wynika ze słów tureckiego prezydenta, kluczowa dla programu jest technologia rakiet dalekiego zasięgu. Może ona stanowić element systemów obrony powietrznej, jak też znaleźć zastosowanie w produkcji nowoczesnych pocisków balistycznych, jeśli Turcja otrzyma dostęp do rozwiązań związanych z napędem i sterowaniem.