Zawarcie umowy nastąpi niezwłocznie po tym, jak zostaną wypełnione wszystkie przewidziane prawem procedury formalne w IU i MON. Nie powinno to trwać dłużej jak kilkanaście dni, co pozwala postawić – nie potwierdzoną przez żadną że stron – tezę, że ceremonialne podpisanie „artyleryjskiego kontraktu stulecia” może nastąpić podczas tegorocznego święta artylerii w Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia w Toruniu.

Czytaj więcej: Dojrzewa „artyleryjski kontrakt stulecia”?

Minister Antoni Macierewicz ujawnił, iż wartość uzgodnionej już i parafowanej w formie protokołu umowy na dostawę wyposażenia czterech kolejnych dywizjonowych modułów ogniowych o kryptonimie „Regina” „znacznie przekracza 4 miliardy złotych”. Terminu dostaw poszczególnych dywizjonów oficjalnie nie ujawniono, ale Defence24.pl nieoficjalnie udało się ustalić, że ostatni dywizjon ma zostać wyposażony w „Kraby” i towarzyszące mu pojazdy do roku 2024.

W Stalowej Woli w dniu wizyty ministra znajdowało się (oprócz dwóch przekazanych armii pod koniec kwietnia) 16 kompletnych „Krabów”, z których 9 miało już zakończony program badań zdawczo-odbiorczych i zostało postawionych do dyspozycji wojska. Kolejne są w trakcie badań lub już po nich i  oczekują na ostatnie, wykończeniowe prace malarskie. Oprócz tego w HSW znajdują się kompletne, odebrane już przez wojsko systemy wieżowe dla pozostałych dział oraz oczekujące na wymianę podwozi „Kraby” z dostaw roku 2012. Oprócz wymiany podwozi przejdą one dodatkowy przegląd systemów wieżowych przed ich przeniesieniem na nowe nośniki. Wszystkie zamówione dla pierwszego DMO podwozia zostaną dostarczone przez stronę koreańską jeszcze w tym roku.

Jak widać, HSW  jest w trakcie przyspieszonej w stosunku do uzgodnionego z MON harmonogramu produkcji sprzętu stanowiącego wyposażenie pierwszego modułu dywizjonowego. Pierwszym użytkownikiem tego systemu artyleryjskiego w Siłach Zbrojnych RP jest 11. Mazurski Pułk Artylerii. Na razie oficjalnie nie ujawniono, które jednostki otrzymają sprzęt, jaki zostanie zamówiony dla kolejnych czterech dywizjonów „Regina”, ani czy zostają już w nich podjęte przygotowania do przyjęcia tego sprzętu. Taką nową infrastrukturę posiada już od dawna niecierpliwie oczekujący nowego sprzętu pułk w Węgorzewie.

„Raz jeszcze chcę podziękować za przekazanie tych dziewięciu armatohaubic Krab – na pół roku przed terminem. Tu nie chodzi o wyścigi, o to, żeby bić rekordy. Chodzi o to, aby sprostać narastającemu zagrożeniu, które nad nami wisi (…) W imieniu armii, w imieniu wojska Rzeczpospolitej, odbieram tych pierwszych dziewięć Krabów, które zapoczątkowują wielki kontrakt, który zostanie tutaj ulokowany”.

Szef resortu obrony w czasie swego pobytu w HSW SA zapewnił, że na finiszu znajduje się sprawa amunicji dla nowych systemów artyleryjskich z Huty Stalowa Wola, zarówno dla „Kraba”, jak i dla „Raka”. Na pytanie Defence24.pl w czasie konferencji prasowej dotyczące programu artyleryjskiego „Kryl”, szef resortu obrony oświadczył, iż „wojsko już wznowiło zainteresowanie tym projektem i będzie go realizowało”. Minister zapewnił, że dla niego nie istnieje problem wyboru, kto ma być producentem licencyjnych podwozi armatohaubicy „Krab”. Zapewnił, że będzie nim HSW.

W czasie swego bardzo krótkiego pobytu w stalowowolskiej spółce szef MON obejrzał nie tylko zaprezentowane mu gotowe wyroby - „Kraby” oraz „Raki” w wariancie kołowym i gąsienicowym. Miał okazję obejrzeć także m.in. nową lufownię oraz stanowiska, na których są produkowane zarówno elementy systemów wieżowych dla „Krabów” z DMO nr 2, jeszcze formalnie nie zakontraktowanego przez armię, stanowiska montażu i testowania systemów elektronicznych wież moździerza samobieżnego „Rak” oraz zapoznał się ze stanem prac nad pre-prototypem bojowego wozu piechoty, realizowanego – w ramach programu o kryptonimie „Borsuk” – w HSW przez konsorcjum pod jej przewodnictwem.

W czasie krótkiego wystąpienia do zgromadzonych w hali montażu końcowego pracowników drugiej zmiany minister obrony w superlatywach wyrażał się o pracownikach spółki, o rzetelności HSW w wywiązywaniu się ze swoich zobowiązań, często nawiązywał także do COP-owskich tradycji regionu, którego centrum znów staje się Stalowa Wola, niegdysiejsza „perła centralnego Okręgu Przemysłowego”. 

Jerzy Reszczyński