Ukraina buduje kuter rakietowy typu „Łania”

Woronczenko wyjaśnił, że nowe okręty będą budowane w stoczni kijowskiej „Kuźnia Lenina” oraz być może, w zakładach stoczniowych im. „61 komunardów” w Mikołajowie nad Morzem Czarnym. Dowódca ukraińskiej marynarki wojenne użył sformułowania „być może”, ponieważ stocznia czarnomorska ma poważne problemy z realizowaniem zadań dla sił zbrojnych. Duże trudności były np. z wykonaniem normalnego remontu okrętu rakietowego „Priłuki” (projektu 206MP) o wyporności 257 ton.

Duży wpływ na to ma problem własności stoczni, która wchodzi w skład grupy „Smart Holding”. Holding ten jest natomiast kontrolowany przez prorosyjskiego biznesmena i polityka Wadima Nowińskiego. Dlatego planuje się nawet przejęcie części specjalistów z „61 komunardów”, by można było zrealizować nowe projekty okrętowe dla ukraińskich sił zbrojnych. Utrudni to jednak działanie, ponieważ projekt kutrów „Łania” powstał w Centrum Badawczo-Projektowym budowy okrętów KP „IPCK” w Mikołajowie. Łatwiej byłoby więc prowadzić nadzór nad projektem działając na miejscu.

Nowy okręt będzie prawdopodobnie miał wyporność ok. 445 ton, długość 54,2 m, szerokość 9,3 m i zanurzenie 3,4 m. Jego podstawowym uzbrojeniem ma być osiem rakiet przeciwokrętowych umieszczonych na rufie. Nie jest znany ich typ, ale rysunki wyraźnie wskazują na rozwiązanie podobne do rakiet Harpoon.

Kuter będzie posiadał dodatkowo dziobową armatę kalibru 76 mm oraz rufową armatę małego kalibru (30-35 mm). Okręt ma być wyposażony w radar wykrywania celów nawodnych dalekiego zasięgu (pozahoryzontalny) - umieszczony na topie masztu - radar kierowania uzbrojeniem oraz radar wykrywania celów powietrznych. Duże znaczenie w przypadku nowych kutrów ma mieć prędkość, która będzie większa niż 32 w. Zasięg ustalono na 2000 Mm przy prędkości 14 w.

Projekt „Łania” jest już częściowo sprawdzony, ponieważ na jego bazie buduje się w Wietnamie artyleryjskie kutry projektu TT400TP (pierwszy z nich i już zbudowany otrzymał oznaczenie HQ-271, kolejny HQ-273). Są to jednostki pływające o wyporności 420 ton, z jedną armatą dziobową AK-176 kalibru 76 mm, jedną armatą wielolufową AK-630 kalibru 30 mm, 16 rakietami przeciwlotniczymi krótkiego zasięgu typu Igła oraz dwoma karabinami maszynowymi KPW kalibru 14,5 mm. System kierowania ognia Wietnamczycy oparli o radar MR-123-02/3 „Bagira”. Obserwację dookólną zapewnia dwuwspółrzędna stacja radiolokacyjna „Delta-M”.

Podobne jednostki (trzy sztuki) zostały zbudowane w Wietnamie (w stoczni Hong Ha w Hajfongu) dla straży przybrzeżnej. W tym wypadku ograniczono jednak uzbrojenie do dwóch dwulufowych armat 2M-3M kalibru 25 mm.